zesław Dionizy Wroczyński (1857- Wroczyński
ożenił się ponownie w 1895r., z drugą żoną miał dwie córki. Region w którym przyszło
mu pracować był pod względem opieki medycznej bardzo zaniedbany; większość mieszkańców
nigdy nie miała kontaktu z fachową opieką lekarską. Czesław Wroczyński dał się poznać
jako człowiek pracowity, rzetelnie podchodzący do pacjenta, pełen troski
i szacunku do ludzi, niezależnie od ich pochodzenia społecznego, zasobności,
wyznawanej religii, czy narodowości. Wroczyńscy byli ostatnimi właścicielami majątku
Wólka Nosowska. Po śmierci Wroczyńskiego jego żona wraz z dziećmi zamieszkali w Warszawie
a majątek został wydzierżawiony. Po I wojnie światowej spadkobiercy majątku zamierzali
sprzedać Wólkę dotychczasowemu dzierżawcy Stanisławowi Biernackiemu, sprzedaż jednak
nie doszła do skutku.
Poniżej artykuły Czesława Wroczyńskiego publikowane na łamach tygodnika „Gazeta lekarska“ z 1888 roku.
Nekrolog zamieszczony
w „Kurierze Warszawskim“ oraz nagrobek Mariana Wroczyńskiego
W 1915r u Wroczyńskich przebywał Eugeniusz Kłoczowski, ziemianin, właściciel majątku
Bogdany w powiecie przasnyskim, pisarz -
Serdeczne podziękowania Panu Piotrowi Wroczyńskiemu, wnukowi Czesława Wroczyńskiego, za udostępnienie materiałów, które wzbogaciły naszą stronę internetową oraz poszerzyły wiedzę o losach majątku w okresie I WŚ. Dziękujemy również za dostarczone mapy.
„Kurjer Warszawski : dodatek poranny. R. 87, 1907, nr 91“.
arian Wroczyński (1888-
zesław Wroczyński (1889-
Został awansowany do stopnia kapitana rezerwy w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy
ze starszeństwem. 1 czerwca 1919. Został pracownikiem Państwowego Zakładu Higieny.
Otrzymał mianowanie do Komisji Epidemiologicznej Ligi Narodów i pracował w Grecji.
Na początku lat 20., jego kierownik Ludwik Rajchman skierował go na stypendium Fundacji
Rockefellera, które odbył w Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health w Baltimore
(Stany Zjednoczone). Był tam uznany za jednego z najlepszych stypendystów na roku.
Od 1928 brał udział w pracach nad Ustawę o pielęgniarstwie, uchwaloną przez Sejm
w lutym 1935 (obowiązywała do 1996). W latach 20. był dyrektorem Departamentu IV
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, pełnił funkcję szefa sanitarnego Zarządu Głównego
Polskiego Czerwonego Krzyża, był Generalnym Dyrektorem Służby Zdrowia, potem dyrektorem
Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej miasta stołecznego Warszawy. Po wybuchu II wojny
światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę został aresztowany
przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany
do Katynia i rozstrzelany przez NKWD. Pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza
Wojennego w Katyniu. Jego żoną była także lekarka, Maria z domu Dębska (1883-
11 listopada 2021 roku z inicjatywy naszego stowarzyszenia zasadzono „Dąb Pamięci“ i odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą Czesławowi Wroczyńskiemu.