Źródło: Wł. Wężyk „Kronika rodzinna“

Opracowanie: Andrzej Hordejuk

akt zgonu Ignacego Wężyka nagrobek Ignacego Wężyka znajdujący się na cmentarzu parafialnym w Górkach Władysław i Seweryn Wężyk Ród Wężyków

gnacy Wężyk (31 VII 1783 - 2 VIII 1875) syn Kazimierza Wężyka i Marianny z Bogusławskich właściciel Wólki Nosowskiej. W młodym wieku wysłany przez ojca do Wilna studiował na Akademii Wileńskiej. Po powrocie w rodzinne strony, za cichą zgodą ojca wstąpił do 2 pułku piechoty Potockiego w randze podporucznika.

brał udział w odbiciu Zamościa z rąk austriaków w 1809r. W bitwie pod Berezyną w 1812r. został ciężko ranny, wskutek czego został odznaczony krzyżem Legii Honorowej oraz krzyżem oficerskim Virtuti Militari. Był oficerem w korpusie gen. Romarino. Po 9 latach służby wojskowej w różnych krajach wrócił w rodzinne strony, zamieszkał w Nosowie u brata swego Aleksego gdzie oczekiwał zakończenia dzierżawy folwarku Wólka Nosowska, przez ojca wydzier-żawionego na czas jego służby w wojsku . Ożenił się z Karoliną Kuszell (1791-1844), która

w posagu wniosła mu Toporów, gdzie po ślubie zamieszkali. Z małżeństwa urodziło się trzech synów: Władysław (1816-1848), Marceli (1818-1819) oraz Seweryn (1819-1889).  Małżeństwo ich nie trwało jednak długo, w 1819r. doszło do separacji po której Ignacy opuścił Toporów i zamieszkał w Wólce w nowo wybudowanym drewnianym domu, dzieci zaś miały pozostawać przy matce

w Toporowie do ósmego roku życia. Wg kroniki rodzinnej mniej więcej od momentu separacji Ignacy rozpoczął intensywną rozbudowę folwarku w Wólce Nosowskiej znacznie powiększając swój majątek. Objął on nawet w 1825r. na kilka lat w dzierżawę całe starostwo łosickie. W 1823r. majątek Wólka Nosowska na kilka dni był przystankiem oddziałów Wojska Polskiego zmierzających wówczas do Brześcia na tzw. Rewię. Dom Ignacego odwiedzili wówczas liczni jego znajomi oficerowie z czasów gdy sam służył w wojsku  m.in Generałowie: Żymirski,  Blumer,   Kurnatowski,  Krasiński Izydor,  Krasiński Wincenty. Ignacy Wężyk pełniąc zaszczytną funkcję Posła dwukrotnie (1820, 1825) opuszczał majątek na parę miesięcy udając się do Warszawy na Sejm Królestwa Polskiego. Ok 1840 roku mając pokaźną fortunę wybudował  piękny pałac. Ignacy Wężyk zmarł

w wieku 92 lat, pochowany został na cmentarzu w Górkach.